Mijten

Miljoenen microscopische mijten delen samen met u het bed en voeden zich met uw huidresten. Het feit dat ze bij heel veel mensen ook een mijtenallergie veroorzaken (misschien zonder het te weten) maakt de zaken alleen maar erger. We laten u zien hoe u omgaat met bedmijten en hoe u ze bestrijdt.

Als u vaak wakker wordt met jeukende ogen, een loopneus of een verstopte neus, dan kan dit te wijten zijn aan een mijtenallergie. Hier bespreken we wat mijten zijn en meer specifiek hoe u ze kunt vermijden.

Hier vindt u de huisstofmijt

Bedmijten gedijen het beste in:

• Hoge luchtvochtigheid (rond 70-80%).
• Relatief hoge temperatuur (vanaf kamertemperatuur tot 30 ℃).
• Donker.

Mijten in de menselijke omgeving leven onder meer van huidafzettingen/huidschilfers. De huidafzettingen van één persoon, tijdens de nachtrust, zijn meer dan voldoende om miljoenen mijten te voeden.

Mijten komen voornamelijk voor in textiel zoals matrassen, gestoffeerde meubels en tapijten. Dankzij de beschikbaarheid van voedsel, duisternis, materialen, warmte en vochtigheid is het bed de meest voorkomende en ideale plek voor mijten.

Schade die mijten veroorzaken

Mijten veroorzaken vooral een huisstofmijtallergie bij mensen. Ze brengen geen schade toe aan materialen, besmetten geen voedsel, bijten geen mensen, enz. Een huisstofmijtallergie is eigenlijk geen allergie voor mijten zoals de naam doet vermoeden. Het is een allergische reactie op de uitwerpselen van de mijt en specifiek op bepaalde allergene enzymen die het bevat.

Een allergie voor bedmijten geeft symptomen zoals jeukende ogen, verstopte neus, loopneus, niezen, eczeem of zelfs astma. Vooral 's nachts of 's ochtends treden er allergische symptomen op. Dit komt doordat men een lange tijd in bed doorbrengt, waar mijten via hun uitwerpselen een grote hoeveelheid allergenen opbouwen.

Vaak wordt een mijtenallergie erger in de late zomer en de herfst. Dit komt door een verhoogde luchtvochtigheid waardoor het aantal mijten en hun activiteit toeneemt. Een mijtenallergie kan worden behandeld met receptrijvrije allergiemedicijnen (bijv. Antihistaminica). We raden echter aan om eerst te kijken of u de mijten kunt verwijderen of in ieder geval de hoeveelheid kunt verminderen, in plaats van de symptomen te behandelen.

Wist u: een allergie voor pelsdieren kan een vermomde mijtenallergie zijn, omdat mijten in de vacht van de dieren de oorzaak kunnen zijn van de allergie.

Zo vermijdt u de huisstofmijt

Het goede nieuws is dat mijten niet zo moeilijk te verwijderen zijn. En daarmee kunnen de allergische problemen waar veel mensen last van hebben worden voorkomen.

Omdat mijten een hoge luchtvochtigheid nodig hebben om te overleven, kunt u de omstandigheden voor mijten verergeren door goed te ventileren. Luchten is niet voldoende, omdat dit slechts tijdelijk is en een zeer beperkte luchtuitwisseling bewerkstelligt. In plaats daarvan wordt een goede ventilatie aanbevolen, bijvoorbeeld door middel van een automatische luchtventilator die wordt geactiveerd door een verhoogde luchtvochtigheid. De vochtigheid in de winter moet <45% zijn en de luchtcirculatie minimaal 0,5 per uur.

Warmte doodt de huisstofmijt. Wassen op 60 °C gedurende één uur is voldoende. We raden aan om beddengoed (kussens, dekbedden, enz.) minstens om de twee maanden te wassen en lakens om de twee weken, om mijten en de allergenen die ze genereren kwijt te raken.

Het meeste ongedierte kan worden ingevroren, maar de huisstofmijt helaas niet. Huisstofmijten overleven namelijk meerdere weken bij 0 °C en meerdere dagen bij -18 °C. Hieraan moet worden toegevoegd dat bevriezing geen invloed heeft op de allergenen in de uitwerpselen van de mijt.

Omdat mijten vaak in matrassen zitten, die moeilijk of onmogelijk regelmatig te wassen zijn, heeft u wellicht een matrasbescherming nodig die zowel mijten als allergenen omhult. Kies een matrasbeschermer die tegen huisstofmijt helpt, omdat anders het risico bestaat dat het materiaal niet dicht genoeg is en het resultaat beperkt kan zijn.

Interessante feiten over mijten

• Mijten drinken geen water, maar nemen vloeistof rechtstreeks via de huid op vanuit de omgevingslucht.
• Mijten hebben geen longen, maar nemen zuurstof rechtstreeks op via de huid.
• Mijten hebben geen ogen.
• De poten van de mijt hebben zuignappen waarmee ze zich gemakkelijker kunnen verplaatsen.